σολότς

το, Ν

(εδαφολ.) αλόμορφο έδαφος που αποτελεί εξελιγμένη μορφή, λόγω όξινης αποσύνθεσης και έντονης απόπλυσης τών εδαφών σολονέτς.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αγγλ. solod / soloth < ρωσ. solod «βύνη»].